Rodzaje łupieżu

Łupież to problem skórny, który może przybierać różne formy. Nie zawsze też pojawia się na owłosionej skórze głowy. Dotknąć jednak może każdego: dziecko, nastolatka i dorosłego, a przyczyny łupieżu i jego objawy wymagają identyfikacji u lekarza. Często też sposób leczenia nie jest jednoznaczny i uniwersalny.

Czemu pojawia się łupież?

Przyczyn powstawania łupieżu jest wiele. Często ma on związek z panującą aurą, stosowaniem czapek czy określonych kosmetyków. Może też być efektem działania hormonów lub jest skutkiem zakażenia grzybiczego. Zależy też od higieny i sposobu życia. Rodzajów łupieżu jest wiele, dlatego i przyczyny warto zidentyfikować, zanim podejmie się próbę leczenia.

Łupież biały i różowaty

Choroby te znacznie się od siebie różnią i mają odmienny przebieg. Łupież biały to przede wszystkim plamy widoczne na policzkach, dłoniach i ramionach, które pojawiają się głównie u dzieci, nastolatków i młodych dorosłych, zwykle u chłopców i mężczyzn. Częściej też chorują na niego osoby ze stwierdzonym Atopowym Zapaleniem Skóry. Lekarze wciąż nie wiedzą, jaka jest dokładnie przyczyna powstawania łupieżu białego, jednak może mieć wiele wspólnego z zaburzeniami syntezy melaniny, zwłaszcza że objawy często nasilają się albo w ogóle pojawiają po opalaniu.

Objawami łupieżu białego są małe, białe zmiany na skórze. Zmiany te są suche, gładkie, ale mogą też lekko się złuszczać. U niektórych chorych można zaobserwować białe grudki, rzadziej natomiast pojawia się świąd. Zmian tych nie można opalić, a pod wpływem promieni zmieniają kolor na lekko czerwony. Chorym zaleca się stosowanie delikatnych, antyalergicznych kosmetyków.

Łupież różowy jest równie tajemniczą chorobą, której przyczyny wciąż są nie do końca znane. Lekarze podejrzewają jednak, że jego występowanie ma związek z działaniem wirusa opryszczki typu 7, choroba jednak nie jest zaraźliwa i nie nawraca. Objawy mogą utrzymywać się około 30 dni. Łupież różowaty zwykle zaczyna się w momencie, kiedy na środku klatki piersiowej, najczęściej u dziecka, pojawia się różowa plamka. Po paru dniach na tułowiu, rękach i nogach można zauważyć kolejne plamki, ale zwykle nie są one widoczne ani na twarzy, ani na skórze owłosionej. Chory może odczuwać swędzenie, które łagodzą leki antyhistaminowe. Choroby jednak nie leczy się, ponieważ mija sama.

Łupież pstry i łupież łojotokowy

Łupież pstry to najczęściej występująca forma łupieżu u nastolatków i zwykle świadczy o tym, że chory nie przykłada zbytniej wagi do zasad higieny, chociaż ma też związek z aktywnością gruczołów łojowych. Białe plamy pojawiają się na klatce piersiowej, plecach i na karku, nie opalają się, za to uaktywniają pod wpływem promieni słonecznych. Osoby o jasnej skórze podczas wysiłku czy w momencie, kiedy panuje wysoka temperatura, mogą zauważyć ciemnienie zakażonej skóry. Plamy mają nieregularne kształty, łuszczą się, z czasem zlewają się ze sobą. Łupież pstry to lekkie drożdżakowe zakażenie naskórka, czyli grzybica, a grzyb zakłóca pigmentację skóry.

Chorobą można się zarazić podczas zabiegów kosmetycznych, w solariach czy na basenie. Jeśli osoba zakażona nie podejmuje leczenia, z czasem plamki mogą pokryć duże fragmenty ciała. Leczenie jednak jest konieczne nie tylko ze względów estetycznych. Skóra bowiem swędzi, nawet piecze, zwłaszcza w upale czy podczas wysiłku. Choroba ma też charakter nawracający i przewlekły. Zwykle lekarz dochodzi przyczyny powstania łupieżu pstrego i zaleca stosowanie leków o działaniu przeciwgrzybiczym. Pomocne w leczeniu są też mydła i szampony z kwasem salicylowym.

Grzyb drożdżopodobny może wywołać też tzw. łupież łojotokowy. Objawia się on złuszczaniem skóry gładkiej lub owłosionej skóry głowy. Dodatkowymi czynnikami, które sprzyjają łupieżowi łojotokowemu, są zaburzenia hormonalne, niewłaściwa pielęgnacja włosów oraz skóry, nadmierna ekspozycja na słońce czy zanieczyszczenia powietrza. Także wszelkie zaburzenia immunologiczne i przewlekły stres sprzyjają pojawieniu się choroby. W tym przypadku także o terapii powinien zdecydować specjalista, który wcześniej określi przyczyny występowania łupieżu, a następnie przepisze odpowiednie lekarstwa.

Łupież suchy i tłusty

Suchy łupież, zwany zwyczajnym, ma formę białych płatków, które widoczne są nie tylko na skórze głowy, ale też na karku, ramionach i ubraniach. Taki łupież bardzo często pojawia się zimą, gdy skóra głowy jest przesuszona pod wpływem ogrzewania w pomieszczeniach, ale także wtedy, gdy nadmiernie korzysta się z suszarki, drażniących kosmetyków czy zbyt rzadko myje się włosy. Może być też wynikiem chorób: łojotokowego zapalenia skóry, łuszczycy, zaburzeń hormonalnych albo egzemy. Osoby, których dieta nie dostarcza organizmowi odpowiedniej dawki cynku, witamin z grupy B i kwasów tłuszczowych także skarżą się na tego rodzaju łupież.

Często wymaga on zmiany nawyków: regularnego mycia głowy delikatnymi szamponami, wprowadzenia bardziej urozmaiconej diety lub skorzystania ze specjalistycznego, przeciwgrzybicznego i antybakteryjnego szamponu. Z czasem taki suchy łupież może zmienić się w łupież tłusty, o którym była już tutaj mowa.

Tłusty łupież objawia się żółtymi płatkami przyklejonymi do skóry głowy. Wywołuje go drożdżak – pityrosporum ovale, któremu sprzyja zimowe zakładanie na głowę czapek. Częściej też jego negatywne skutki widoczne są u osób znerwicowanych, zazwyczaj mężczyzn. Łupież tłusty nie tylko nieestetycznie wygląda, ale też może doprowadzić do trwałego łysienia na skutek wypadania cebulek włosowych. Nie wyleczymy go samodzielnie! W tym przypadku trzeba zgłosić się do dermatologa, który przepisze odpowiednie maści i zaleci zmianę diety.

Jak leczyć łupież?

W zależności od tego, który rodzaj łupieżu przyczynia się do naszego złego samopoczucia i gorszego wyglądu, stosować trzeba odpowiednie szampony, maści czy leki doustne. Czasami dobrać je pomoże fryzjer albo farmaceuta, jednak w przypadkach trudnych zawsze dobrze jest się skonsultować z lekarzem. Jeśli chcesz sam sprawdzić, jakie można podjąć kroki, by pozbyć się suchej skóry głowy albo łupieżu na ciele, warto zajrzeć do publikacji na PragnieniaKobiet.