Leczenie zapalenia pochewek ścięgnistych (palec trzaskający)

Jak leczyć palec trzaskający?

Przyczyną występowania tzw. trzaskających palców jest obrzęk ścięgien i pochewki ścięgnistej, powstający w wyniku zapalenia lub przeciążenia spowodowanego nadmiernym obciążeniem. Dolegliwości mogą występować na wszystkich palcach, kciuku oraz w okolicy promieniowej na nadgarstku. Są to głównie: ból, trudność w poruszaniu palcem, poranna sztywność ręki – co w sumie znacznie ogranicza jej sprawność. Rozpoznanie ustala się na podstawie informacji uzyskanych od pacjenta podczas badania oraz badania USG. Leczenie zwykle rozpoczyna się próbą zachowawczą: leki przeciwzapalne stosowane ogólnie i unieruchomienie. W dalszym etapie proponowane jest stosowanie zabiegów fizykoterapii. Niektórzy lekarze proponują miejscowe wstrzyknięcie sterydowego leku przeciwzapalnego. Autor niniejszego opracowania stanowczo odradza takie postępowanie mimo jego pozornej skuteczności, ze względu na możliwe posterydowe uszkodzenia tkanek oraz na znaczny odsetek nawrotów po okresie kilkumiesięcznej poprawy. Leczenie chirurgiczne, czyli uwolnienie ścięgien na drodze plastyki pochewki ścięgnistej, jest skuteczną metodą leczenia, stosunkowo mało inwazyjną i dającą wysoki odsetek wyleczeń z wynikiem bardzo dobrym.

Przeciwwskazania:

  • infekcja miejscowa, stan zapalny skóry i innych tkanek ręki,
  • infekcje uogólnione (górnych dróg oddechowych, układu moczowego),
  • choroby ogólnoustrojowe, np. nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienia serca, choroba  wieńcowa, zaburzenia rytmu serca, cukrzyca, uczulenie, zaburzenia krzepnięcia krwi (zabieg możliwy po konsultacji i przygotowaniu do operacji przez lekarza rodzinnego).

Przygotowanie do zabiegu chirurgicznego:

  • Konsultacja z chirurgiem ręki – omówienie wskazań, zakresu zabiegu, trybu postępowania, rodzaju znieczulenia, czasu pobytu w klinice, czasu niezdolności do pracy, codziennego funkcjonowania, kosztów.
  • Niezbędne badania laboratoryjne: grupa krwi, morfologia z rozmazem, OB, badanie moczu, badanie krzepnięcia (APTT, wsk. Quicka, INR), poziom glukozy we krwi, elektrolitów (K, Na), mocznika, kreatyniny oraz przeciwciał (HBS, HIV, HCV, Wr). Wskazane jest także wykonanie badania EKG serca oraz RTG klatki piersiowej.
  • W przypadku leczenia jakiejkolwiek choroby przewlekłej należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym, skontrolować stan uzębienia, a w razie konieczności wyleczyć wszelkie ogniska zapalne w jamie ustnej. Przed zabiegiem należy ustalić z lekarzem, jakie leki należy przyjąć, a jakie odstawić w dniu zabiegu. Przed zabiegiem nie należy jeść, pić i palić paierosów (min. 6 godzin).

Przebieg zabiegu:

Zabieg uwolnienia ścięgien wykonuje się w warunkach sali operacyjnej w ułożeniu na wznak (w szczególnych przypadkach na boku). Zespół anestezjologiczny wykonuje znieczulenie, najczęściej przewodowe (blokada nerwów pod pachą), ale zabieg ten można wykonać także w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym. Założenie opaski uciskowej na ramię powoduje wstrzymanie przepływu krwi w kończynie na czas zabiegu, co ułatwia wykonanie go i ogranicza do minimum utratę krwi. Cięcie skórne wybiera się w zależności od lokalizacji zmiany. Jeżeli są zajęte palce, to przebiega ono w bruździe poprzecznej dłoni odpowiednio u podstawy chorego palca lub palców, w bruździe zgięciowej kciuka lub jako łuk na promieniowej stronie nadgarstka. Istotą zabiegu jest dotarcie do pochewki ścięgna, otwarcie jej i przecięcie, przez co uzyskuje się poszerzenie pochewki i zmniejszenie ucisku na ścięgno. Na nadgarstku wykonuje się zwykle zabieg odtworzenia pierścienia pochewki, ale z wyraźnym jej poszerzeniem. Zabieg kończy zamknięcie krwawiących naczyń i zeszycie skóry, zwykle z pozostawieniem w ranie drenu, opatrunek i założenie temblaka. Niektórzy chirurdzy zakładają opatrunek unieruchamiający, ale autor tego opracowania preferuje wczesne wprowadzenie ruchu po zabiegu i nie zakłada szyn gipsowych. Wyjątek stanowi zabieg odtworzenia pierścienia, kiedy konieczność dobrego wygojenia tkanek miękkich zmusza do trzytygodniowego unieruchomienia ręki. Jeżeli podczas zabiegu i zaraz po nim nie wystąpią jakiekolwiek niepożądane zjawiska, pacjent może opuścić klinikę pod opieką osoby towarzyszącej.

Pielęgnacja po zabiegu:

  • Po większości zabiegów na ręce zalecane jest podwieszanie ręki na temblaku i ograniczenie chwytania, co zapobiega tworzeniu się nadmiernego obrzęku. Należy pamiętać, że nawet mając poczucie sprawności w czasie leczenia i noszenia opatrunku nie wolno prowadzić pojazdów samochodowych ani obsługiwać mechanicznych urządzeń.
  • Ból pooperacyjny pojawia się po kilku godzinach, wtedy gdy ustępuje znieczulenie przewodowe. Zwykle wystarczy przyjmowanie podstawowych leków (Paracetamol, Ibuprom), aby ból kontrolować.
  • Należy pamiętać o wyznaczonej wizycie kontrolnej – zmianie opatrunku. W przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów należy skontaktować się z lekarzem.
  • Okres gojenia rany i rehabilitacji wynosi zwykle od 2 do 4 tygodni.

Przygotował dr n. med. Tomasz Matuszewski, specjalista w dziedzinie chirurgii plastycznej i chirurgii ręki z kliniki Model Med Sp. z o.o.

Ile kosztuje zabieg na tzw. palec trzaskający:

4000 – 5000 zł + koszty znieczulenia, pobytu w klinice, badań, zmiany opatrunków, rehabilitacji (około 2000 zł)
Na raty – od 148 zł miesięcznie.

Pożyczka na operację, operacja na kredyt:



Sprawdź, gdzie możesz wykonać zabieg:

 

foto: unsplash