Licówki kompozytowe

Licówki to cienka warstwa materiału, którą nakłada się na lub przytwierdza do przednich powierzchni zębów w celu poprawienia estetyki uśmiechu. Dzięki licówkom można skorygować kształt, kolor oraz wielkość zębów. To właśnie licówki odpowiedzialne są za efekt hollywoodzkiego uśmiechu (tzw. „Hollywood smile”). Licówki mogą być wykonane z różnych materiałów, przede wszystkim akrylu i porcelany. Dzisiaj bierzemy pod lupę bonding, czyli tzw. licówki kompozytowe. Jakie są wskazania do wykonania tego rodzaju licówek? Co to jest kompozyt? Jakie są wady i zalety tego materiału?

Kiedy należy zastanowić się nad licówka kompozytową?

Licówki kompozytowe zalecane są osobom, które chcą: skorygować kształt zębów (licówki kompozytowe mogą m.in. wydłużyć lub poszerzyć koronę zęba), ukryć niewielkie przebarwienia (te, których nie da się usunąć w procesie wybielania zębów, np. powstałe w wyniku leczenia kanałowego, zażywania leków lub nadużywania fluoru), ukryć i zabezpieczyć mechaniczne uszkodzenia zęba (np. pęknięcie lub ukruszenia zębów) oraz ukryć niewielką wadę zgryzu (przede wszystkim diastemę, czyli zbyt dużą przerwę między górnymi jedynkami).

Poprawianie estetyki uśmiechu za pomocą kompozytu nazywa się bondingiem – może ono zostać przeprowadzone podczas jednej wizyty u stomatologa i najczęściej nie wymaga podania znieczulenia. Stomatolog może zdecydować o poprzedzeniu zabiegu bondingu – zabiegiem konturingu, który pozwoli na uzyskanie lepszych efektów estetycznych. Co dokładnie kryje się pod tymi obco brzmiącymi nazwami?

Konturing

Konturing to proces korygujący, polegający na zmianie kształtu i/lub długości zębów poprzez ich zeszlifowanie. Stomatolog powinien najpierw dokładnie zbadać zęby, następnie omówić z pacjentem wszystkie niedoskonałości oraz zaproponować sposób ich skorygowania.

W ramach konturingu zęby mogą być skracane i szlifowane w taki sposób, by nadać im odpowiedni kształt, korygować można również zbyt ciasne przestrzenie zębowe (np. przy stłoczeniu zębowym). Podczas zabiegów lekarz korzysta ze specjalistycznych wierteł diamentowych oraz krążków ściernych i gumek, a przestrzenie międzyzębowe poprawiane są za pomocą specjalnych pasków diamentowych. Po osiągnięciu zadowalającego efektu konturingu – zęby są wygładzane i polerowane.

Bonding

Bonding to proces polegający na nakładaniu na powierzchnię zębów cienkiej warstwy kompozytu. Kompozyt pozwala na ukrycie drobnych uszkodzeń nabytych, przebarwień oraz niewielkich wad zgryzu. Te tzw. licówki kompozytowe wykonywane są na miejscu, podczas jednej wizyty w gabinecie stomatologicznym. Materiał dobierany jest tak, aby maksymalnie pasował do koloru zębów pacjenta.

Najpierw powierzchnia zęba jest delikatnie preparowana (aby zoptymalizować adhezję kompozytu do szkliwa), po nałożeniu na powierzchnię zębów i wstępnym ukształtowaniu materiału – kompozyt jest utwardzany za pomocą lampy polimeryzacyjnej. Na końcu całość jest wygładzana i polerowana. Zabieg najczęściej wykonywany jest bez znieczulenia (na znieczulenie mogą się jednak decydować osoby bardzo wrażliwe na ból).

Przeciwwskazaniem do wykonania licówek kompozytowych będą niewyleczone zęby, stany zapalne dziąseł, bruksizm (mimowolne zgrzytanie zębami), parafunkcje (np. obgryzanie paznokci), nieuzupełnione braki zębów bocznych (wówczas licówki na zębach przednich byłyby nadmiernie obciążane), rozległe uzupełnienia i parodontoza. Licówki kompozytowe zakłada się wyłącznie na dokładnie oczyszczone zęby, które najlepiej jest wcześniej wybielić, by móc dobrać jak najlepszy odcień kompozytu.

Zalety i wady kompozytu

Kompozyt to ogólna nazwa materiału złożonego z dwóch lub więcej komponentów o różnych właściwościach. Kompozyt stomatologiczny powstaje z połączenia trzech składników (faz): aktywnych żywic polimeryzujących diametyloakrylowych (faza organiczna), nieaktywnych cząsteczek wypełniaczy (faza nieorganiczna) oraz substancji wiążącej dwa wyżej wymienione składniki (faza wiążąca).

Największy wpływ na jakość kompozytu, jego trwałość, elastyczność i ostateczny wygląd ma faza nieorganiczna (wypełniacze o strukturze krystalicznej, ceramicznej i opartej na minerałach syntetycznych), która stanowi około 80% materiału złożonego.

Kompozyt w praktyce

Stomatolog dobiera każdorazowo materiał kompozytowy do klasy ubytku lub zabiegu bondingu u konkretnego pacjenta. Na trwałość kompozytu ma wpływ m.in. świeżość materiałów (składników) oraz sposób ich przechowywania.

Bardzo istotne jest również zachowanie przez stomatologa wszystkich zasad i środków ostrożności podczas nakładania tzw. licówek kompozytowych na powierzchnię zębów – np. wilgoć panująca w jamie ustnej utrudnia prawidłowe stosowanie materiału kompozytowego, niezbędna jest więc dbałość o utrzymanie w suchości miejsca, w którym w danym momencie nakładany jest kompozyt.

Stomatologiczne materiały kompozytowe wymagają utwardzenia – kompozyty dzieli się na: chemoutwardzalne, światłoutwardzalne, chemo- i światłoutwardzalne oraz termoutwardzalne.

Zalety kompozytu stomatologicznego

Kompozyt stomatologiczny to materiał, który skutecznie wypiera we współczesnej stomatologii tradycyjne wypełnienia amalgamatowe. Dzięki swoim walorom kosmetycznym jest również coraz popularniejszy w stomatologii estetycznej. Oto najważniejsze zalety kompozytu:

• pozwala na odtworzenie naturalnego koloru zębów;
• jest dopasowany strukturalnie do tkanek zęba;
• doskonale przylega do szkliwa;
• jest trwały, elastyczny i odporny na nacisk podczas żucia;
• zachowuje kontrast w RTG nie zaburzając obrazu (umożliwia to bezproblemową kontrolę stanu zębów);

Istotną zaletą licówek kompozytowych jest ich stosunkowo niska cena – najczęściej są dwu- lub trzykrotnie tańsze niż licówki akrylowe, ceramiczne, czy pełnoceramiczne.

Ponadto licówki kompozytowe zakładane są podczas jednej wizyty u stomatologa – pozostałe rodzaje licówek wymagają najczęściej minimum 2-3 spotkań oraz ewentualnego założenia licówek tymczasowych.

Wady kompozytu stomatologicznego

Kompozyt stomatologiczny może nie sprawdzić się w roli wypełnienia w przypadku pacjentów z próchnicą głęboką oraz bruksizmem (mimowolnym zgrzytaniem zębów).. Wypełniania materiałem kompozytowym są droższe od wypełnień amalgamatowych.

Licówki kompozytowe są podatne na przebarwienia i mniej trwałe niż licówki akrylowe i ceramiczne. Najczęściej konieczne jest ich odświeżenie lub wymiana co kilka lat. Ponadto za pomocą licówek kompozytowych nie skorygujemy większych uszkodzeń mechanicznych, ani wad zgryzu, nie ukryjemy również poważnych i rozległych przebarwień na powierzchni zębów.

Ceny licówek kompozytowych

Licówki kompozytowe wykonuje się na przedniej (wargowej) powierzchni zębów, najczęściej na 6 – 8 zębach (wszystko zależy od indywidualnych uwarunkowań i potrzeb, np. osoby z szerokim uśmiechem mogą zdecydować się na bonding na większej ilości zębów – do tzw. granic uśmiechu).

Koszt wykonania jednej licówki kompozytowej wynosi najczęściej około 200 – 300 zł (w zależności od wybranego gabinetu bądź kliniki stomatologicznej). Jeżeli więc chcemy pokryć 6 zębów licówkami kompozytowymi musimy liczyć się z wydatkiem około 1200 – 1800 zł. Koszty zabiegów z zakresu stomatologii estetycznej można jednak rozbić na raty korzystając np. z oferty mediraty.pl.

Opinie dentystów i użytkowników

Licówki kompozytowe to najszybszy i najtańszy sposób na poprawienie estetyki uśmiechu. Polecany jest osobom z niewielkimi kosmetycznymi wadami zębów, którym zależy na natychmiastowym i maksymalnie naturalnym efekcie. Decydując się na licówki kompozytowe należy mieć świadomość, że konieczne będzie ich regularne odświeżanie lub wymiana, najczęściej co 2-5 lat (podobnie jak plomb wykonanych z kompozytu).