Za duży, za mały, nieładny!

Mowa o tym, jak niezadowoleni z wyglądu swojej twarzy pacjenci oceniają w rozmowie z lekarzem swoje nosy. O ile, rzeczywiście jest to prawda, rozwiązanie jest proste – jego korekcja, ale gorzej, jeśli pacjent, posiadający harmonijny i pasujący do twarzy nos, chce go zmienić na inny.

Lekarz, do którego przychodzi pacjent, którego proporcjom twarzy „nic nie dolega”, a ten uparcie twierdzi na przykład, że ma za duży nos, stoi przed trudnym zadaniem. Nie ma bowiem możliwości odniesienia się do wskazanych defektów nosa, ponieważ obiektywnie one… nie istnieją. Nawet jeżeli lekarz zgodzi się na wykonanie zabiegu, na bazie sugestii estetycznych pacjenta, okazać się może, że konieczna będzie… kolejna operacja, bo reakcja operowanego na nowy nos jest praktycznie nieprzewidywalna. Pacjenci, którzy cierpią na zespół dysmorficzny (zaburzone postrzeganie własnego ciała i jego roli dla osiągania poczucia zadowolenia w życiu), to znacząca grupa wśród tych, którzy wyrażają chęć poddania się operacjom plastycznym, mimo, że nie ma ku temu żadnych przesłanek. Doświadczony chirurg plastyczny po wywiadzie z pacjentem potrafi ocenić, czy ma do czynienia z osobą, która ma taki problem i najprawdopodobniej skieruje ją do psychologa lub/i psychiatry na konsultację.

Oceńmy nos

Chirurg plastyk i pacjent na wizycie kwalifikującej do zabiegu siadają razem przed lustrem po to, aby można było zweryfikować pragnienia pacjenta z kanonami estetycznymi nosa na tle twarzy. Podczas, gdy pacjent określi, że chce na przykład zmniejszyć czubek nosa, lekarz zada mu pytania pomocnicze, często posługując się zdjęciami i rysunkami, aby ustalić, czy chodzi o długość tej części nosa, szerokość, czy może wysunięcie do przodu. Część lekarzy posługuje się też wizualizacją komputerową na bazie zdjęć pacjenta, aby przedstawić mu, jakiego efektu zabiegu może się spodziewać, jednak szacuje się, że w ponad połowie przypadków projekt ten rozminie się z rzeczywistym efektem operacji. Jest to związane z tym, że jeśli zmieniany jest jakiś element twarzy, ma to wpływ wizualny na pozostałe jej części, a nawet zaawansowane programy komputerowe nie uwzględniają tego.

Jak przewidzieć efekt

Najlepszym sposobem na ustalenie jakie są oczekiwania pacjenta, a jakie spodziewane efekty zabiegu, jest wykonanie przez lekarza odręcznego rysunku, a także na przykładzie zdjęć „sprzed” i „po” wykonanych przez niego operacji. Istotna jest tu dokumentacja w kilku projekcjach – en face, od dołu, od góry, a także oba skosy i profile. Zdjęcia mogą też pokazać, jak nos będzie zmieniał się w czasie ze względu na długotrwałe procesy gojenia. Po około roku, nos nie tylko stanie się subtelniejszy, ale i dopiero wtedy można będzie zaobserwować pewne niedoskonałości będące wynikiem zabiegu, jak i procesu gojenia. Lekarz powinien pacjenta o tym poinformować.

Fot. Unsplash