Uzależnienie od cukru nie jest mitem. Psychiczny przymus zjedzenia ciastka czy lodów pojawia się obok fizycznego uzależnienia od słodkości.
O uzależnieniu psychicznym mówimy wtedy, gdy organizm jest przyzwyczajony do otrzymywania słodkiej nagrody, np. zawsze po obiedzie, nawet wówczas, gdy jesteśmy już najedzeni.
– To uzależnienie nie jest uwarunkowane tym, co się dzieje we krwi, a więc nie ma związku z poziomem cukru. Wiąże się natomiast z ośrodkiem nagrody w mózgu, który domaga się przyjemności – mówi Jan Poniecki, doradca żywieniowy ze sklepu GuiltFree.pl.
Fizycznie cukier uzależnia w sytuacji częstego spożywania słodyczy. – Cukier powoduje skok stężenia glukozy. Wtedy organizm wypuszcza do krwi dużą ilość insuliny, żeby glukozę zneutralizować. Po wyrzucie insuliny, poziom glukozy gwałtownie spada, a to powoduje ponowne uczucie głodu i ochotę na coś słodkiego – wyjaśnia Jan Poniecki.
Jak walczyć z uzależnieniem od cukru?
Uzależnienie psychiczne od cukru można pokonać przy użyciu produktów niskokalorycznych. Nagroda nie musi być pożywna. Chodzi o to, by była piękna i pyszna – wtedy mózg odbierze ją jako wyjątkową. W przezwyciężeniu psychicznej ciągoty do słodkości pomoże też odkładanie pomysłu na „słodkie co nieco” na później, np. po wykonaniu jakiejś czynności. Jeśli po upływie czasu nadal będziemy mieli ochotę na słodkość, można zjeść coś, co nie zawiera cukru (słodzonego stewią, ksylitolem czy maltitolem).
