Braki w uzębieniu to problem nie tylko natury estetycznej, a trwałym i skutecznym rozwiązaniem są implanty zębowe. Są to niewielkie tytanowe śrubki, które zastępują korzeń po wszczepieniu w kość szczęki. Wstawianie implantów to metoda uzupełniania i odbudowywania uzębienia, która znajduje zastosowanie u wielu pacjentów (poza ewidentnymi przeciwwskazaniami do zabiegu).
Spis treści
Zabieg wstawienia implantów zębowych
Implanty zębowe, czyli śrubka zastępująca korzeń, są swoistym rusztowaniem dla nakładanej potem koronki (porcelanowej albo ceramicznej). Jeśli chodzi o rodzaje implantów podstawowa klasyfikacja dotyczy zastosowanych materiałów:
· implanty z tytanu, obojętnego dla organizmu człowieka – wytrzymałe, mogą stanowić bazę dla protezy stałej lub wyjmowanej i dla mostu protetycznego,
· implanty cyrkonowe (ceramiczne) – z tlenku cyrkonu, są dobrze tolerowane przez organizm, odporne na ścieranie, nie reagują na zmiany temperatury.
Zabiegi wstawiania implantów zębowych można podzielić ze względu na ich fazowość
· zabieg jednofazowy zajmuje około godziny, stosowany przy ubytkach zębów przednich – w tkankę kostną wszczepia się implant i od razu zakłada sztuczną koronę zębową,
· zabiegi trzyfazowe – stosowane najczęściej, w których pierwszy etap to wszczepianie implantu, drugi – wkręcenie śruby gojącej, a trzeci – zamocowanie sztucznego zęba.
Implanty zębowe – jak wygląda zabieg na poszczególnych etapach:
1. Etap 1 – wykonanie zdjęcia pantomograficznego oceniającego ilość tkanki kostnej i ewentualna regeneracja kości (augmentacja), następnie w czasie zabiegu chirurgicznego wywierca się otwór w kości, w który wkręca się korzeń (implant) i zaszywa ranę. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym albo ogólnym. Kilkumiesięczny procesie gojenia to osteointegracja, czyli zrośnięcie się implantu z kością.
2. Etap 2 – odsłonięcie implantu i mocowanie śruby gojącej – lekarz nacina błonę pod wszczepem i wkręca w implant śrubę, która przyspieszy etap gojenia oraz modeluje dziąsło pod nakładaną w końcowej fazie koronkę zębową. Gojenie trwa ok. 14 dni.
3. Etap 3 – pobranie wycisków i zamocowanie zęba – na kolejnych wizytach pobierane są odpowiednie wyciski i ustalany jest kolor korony. Następnie lekarz nakłada wykonany dla pacjenta łącznik (filar protetyczny) i mocuje na nim koronę. Przy dużych brakach sąsiadujących ze sobą zębów można zastosować most protetyczny z kilku koron zębowych przymocowywanych do implantów.
Przeciwwskazania do zabiegu wstawienia implantów zębowych
W przypadku implantów zębowych przeciwwskazania dzielą się na ogólne, związane ze stanem zdrowia oraz miejscowe. Przeciwwskazania ogólne to w szczególności:
· ciąża,
· parodontoza,
· cukrzyca (niewyrównana),
· nowotwory,
· zaburzenia układu krzepnięcia (np. krwotoki),
· AIDS,
· narkomania,
· alkoholizm,
· młody wiek (nieukończony proces rozwoju kości). Do zabiegu mogą nie zakwalifikować się także osoby cierpiące na chorobę Parkinsona, z zaburzeniami psychicznymi, nałogowi palacze.
Miejscowe przeciwwskazania to m.in.:
· urazy w jamie ustnej,
· wady stomatologiczne uniemożliwiające wstawienie implantu lub założenie korony,
· zapalenie błony śluzowej.
Powikłania i skutki uboczne implantów zębowych
Wstawianie implantów to poważny zabieg, ingerencja chirurgiczna i wszczepienie ciała obcego. Nie da się zatem w 100 procentach wykluczyć skutków ubocznych, po implantacji zęba mogą też pojawiać się pewne powikłania. Na szczęście z reguły są to miejscowe reakcje o charakterze przejściowym. Kiedy przestaje działać środek znieczulający pacjenci mogą odczuwać ból, występuje opuchlizna i zasinienie. Poważniejszym powikłaniem jest stan zapalny albo infekcja, które objawiają się głównie:
· silnym bólem gardła
· gorączką,
· osłabieniem,
· sączeniem się krwi lub ropy,
· powiększeniem węzłów chłonnych. W takich sytuacjach niezbędna jest pomoc lekarska.
Warto pamiętać, że dla uniknięcia powikłań bardzo ważne jest prawidłowe postępowanie po implantacji zęba
· sterylny stan okolic wszczepiennych,
· przez ok. 7 dni delikatne oczyszczanie miękką szczoteczką, pastą o podwyższonych właściwościach bakteriobójczych oraz płukankami zaleconymi przez lekarza,
· kilka godzin po zabiegu nie należy jeść i pić,
· kilku dni po zabiegu unikać wysiłku fizycznego, sauny oraz papierosów i alkoholu.
Implanty zębowe a palenie papierosów i alkohol
Używki (papierosy i alkohol) mają zły wpływ na proces implantacji praktycznie na każdym etapie. Zależność między spożywaniem alkoholu a gojeniem ran jest jednoznacznie negatywna. Oto jakie szkody może wyrządzić picie alkoholu:
· uszkodzenie włókien kolagenowych w obrębie połączenia kości i implantu,
· zanik naczyń włosowatych w tworzącej się tkance,
· zatrzymanie procesu mineralizacji i tworzenia struktury kostnej,
· uszkodzenie zakończeń włókien nerwowych,
· przekrwienie błony śluzowej jamy ustnej i wysuszanie nabłonków,
· uszkodzenie bariery ochronnej – wzrasta ryzyko wnikania czynników chorobotwórczych, wystąpienia stanów zapalnych w okolicy implantu.
Efektem może być nawet brak osteointegracji i konieczność usunięcia wszczepu. Implanty a palenie papierosów – również w tym przypadku mówi się o jednej z głównych przyczyn niepowodzenia w leczeniu implantologicznym. Ryzyko dotyczy m.in. odrzucenia wszczepu. Ponadto u palaczy proces gojenia jest znacznie wydłużony i bardzo trudny. Wynika to z faktu, iż dym tytoniowy zmniejsza zdolności regeneracyjne komórek. Niemniej istotny jest zdecydowanie wyższe ryzyko wystąpienia powikłań, takich jak niedostateczne utrzymanie wszczepu czy jego niższa trwałość. Co jeszcze trzeba wiedzieć o zależności między implantami zębów a paleniem papierosów? Otóż nałóg ten może doprowadzić do zapalenia tkanek okołowszczepowych, a w konsekwencji do przewlekłych stanów zapalnych błony śluzowej. Ryzyko komplikacji rośnie u osób palących duże ilości papierosów. Warto wiedzieć, że również tzw. e-palenie nie pozostaje bez wpływu na efekty zabiegów, chodzi tu przede wszystkim o negatywny wpływ chemikaliów zawartych w papierosach elektronicznych.