Powolnie narastająca blizna na dłoni, szerząca się na palce i powodująca z czasem stopniowe przyginanie palca to najkrótszy obraz przykurczu Dupuytrena. Jest to choroba rozwijająca się na podłożu genetycznym, dotycząca głównie mężczyzn w piątej i szóstej dekadzie życia. Znacznie rzadziej chorują na nią kobiety i ludzie młodzi. Zmiany zwykle są obustronne, ale o różnym stopniu zaawansowania. Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi choroby są mikrourazy, a także zapalenia tkanki łącznej. Rozpoznanie ustala się na podstawie informacji uzyskanych od pacjenta oraz badania fizykalnego. Leczenie zachowawcze, przeciwdziałające rozbudowywaniu się blizny na dłoni jest mało skuteczne, aczkolwiek może opóźnić rozwój choroby. Nadzieję na możliwości leczenia nieoperacyjnego dają doniesienia o wprowadzeniu preparatu stosowanego miejscowo na bliznę i powodującego jej rozmiękanie – preparat ten nie jest jeszcze dostępny w oficjalnym obiegu w Polsce.
Leczenie chirurgiczne podejmuje się, kiedy blizna zaczyna przeszkadzać w pracy lub życiu codziennym, a konieczne jest wtedy, kiedy zaczyna występować przykurcz palca. Stopień trudności zabiegu chirurgicznego, obarczonego charakterystycznymi dla niego powikłaniami, zależy od stopnia zaawansowania zmian.
Spis treści
Przeciwwskazania:
- infekcja miejscowa, stan zapalny skóry i innych tkanek ręki,
- infekcje uogólnione (górnych dróg oddechowych, układu moczowego),
- choroby ogólnoustrojowe, np. nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienia serca, choroba wieńcowa, zaburzenia rytmu serca, cukrzyca, uczulenie, zaburzenia krzepnięcia krwi (zabieg możliwy po konsultacji i przygotowaniu do operacji przez lekarza rodzinnego).
Przygotowanie do zabiegu:
- Konsultacja z chirurgiem ręki: omówienie wskazań, zakresu zabiegu, trybu postępowania, rodzaju znieczulenia, czasu pobytu w klinice, czasu niezdolności do pracy i codziennego funkcjonowania oraz kosztów.
- Badania laboratoryjne: grupa krwi, morfologia z rozmazem, OB, badanie moczu, badanie krzepnięcia (APTT, wsk. Quicka, INR), poziom glukozy we krwi, elektrolitów (K, Na), mocznika, kreatyniny oraz przeciwciał (HBS, HIV, HCV,Wr). Wskazane jest także wykonanie badania EKG serca oraz RTG klatki piersiowej.
- W przypadku leczenia jakiejkolwiek choroby przewlekłej należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym, skontrolować stan uzębienia, a w razie konieczności wyleczyć wszelkie ogniska zapalne w jamie ustnej.
- Przed zabiegiem należy ustalić z lekarzem, jakie leki należy przyjąć, a jakie odstawić w dniu zabiegu. Przed zabiegiem nie jeść, nie pić i nie palić (min. 6 godzin).
Przebieg zabiegu:
Zabieg uwolnienia ścięgien wykonuje się w warunkach sali operacyjnej w ułożeniu na wznak (w szczególnych przypadkach na boku). Zespół anestezjologiczny wykonuje znieczulenie, najczęściej przewodowe (blokada nerwów pod pachą), ale zabieg ten można wykonać także w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym. Założenie opaski uciskowej na ramię powoduje wstrzymanie przepływu krwi w kończynie na czas zabiegu, co ułatwia wykonanie zabiegu i ogranicza do minimum utratę krwi. Cięcie skórne na dłoni i zajętych palcach wybiera się w zależności od lokalizacji zmiany. Jeżeli są zajęte palce, to przebiega ono skośnie, tworząc rysunek zygzaka, a na dłoni najczęściej w formie łuku tworzącego płat, po odsłonięciu którego uzyskuje się pełny dostęp do rozcięgna dłoniowego i pasma ścięgnistego, które właśnie ulega przerostowi w tej chorobie. Istotą zabiegu jest wycięcie częściowe rozcięgna dłoniowego w zakresie objętym zmianami bliznowatymi oraz blizn strunowych przebiegających na palce i odprowadzenie przykurczu. Często występującą trudnością jest niedobór skóry na palcach, utrudniający zamknięcie rany. Może zachodzić konieczność stosowania dodatkowych technik zamykania skóry jak „Z- plastyka” lub nawet przeszczep skóry. Zabieg kończy szczegółowe zamknięcie krwawiących naczyń i zeszycie skóry z pozostawieniem w ranie drenu, opatrunek i założenie temblaka. W większości przypadków zakłada się opatrunek unieruchamiający na okres do 3 tygodni. Jeżeli podczas zabiegu i zaraz po nim nie wystąpią jakiekolwiek niepożądane zjawiska, pacjent może opuścić klinikę pod opieką osoby towarzyszącej.
Pielęgnacja po zabiegu:
- Po większości zabiegów na ręce zalecane jest podwieszanie ręki na temblaku i ograniczenie chwytania, co zapobiega tworzeniu się nadmiernego obrzęku. Należy pamiętać, że nawet mając poczucie sprawności w czasie leczenia i noszenia opatrunku, nie wolno prowadzić pojazdów samochodowych ani obsługiwać urządzeń mechanicznych.
- Ból pooperacyjny pojawia się po kilku godzinach, gdy ustępuje znieczulenie przewodowe. Zwykle wystarczy przyjmowanie podstawowych leków (Paracetamol, Ibuprom), aby kontrolować ból.
- Należy pamiętać o wyznaczonej wizycie kontrolnej – zmianie opatrunku. W przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.
- Zabieg operacyjny wycięcia rozcięgna dłoniowego może być powikłany wystąpieniem krwiaka na dłoni lub przemijającym uszkodzeniem nerwów palcowych, co objawia się zaburzeniami czucia, nierzadko dochodzi do odcinkowych zaburzeń ukrwienia skóry palców i martwicy skóry. Powikłania te zwykle nie wpływają na odległy wynik leczenia, ale mogą je wyraźnie przedłużyć i skomplikować.
- Okres gojenia rany i rehabilitacji wynosi zwykle od 4 do 8 tygodni.
Ile kosztuje zabieg:
5000 – 7000 + koszty znieczulenia, pobytu w klinice, badań, zmiany opatrunków, rehabilitacji (około 2000)
Zabieg na raty – od 172,66 zł miesięcznie.
